Książka we wstępie nakreśla tło obyczajowe i historyczne miasta, nie zajmuje się jednak polityką, ale skupia na tym, co może zjednoczyć zwaśnione strony, czyli jedzeniu. Talerz dobregu hummusu jest bowiem w stanie wyciszyć wszelkie spory. Przynajmniej chwilowo.

To piękna książka pokazująca tygiel kulturowy i kulinarny z jakim mamy do czynienia w tym wyjątkowym mieście.

Przepisy z tej książki mogłabym jeść codziennie.

Najbardziej wyczekiwana przeze mnie książka ubiegłego roku. Moja słabość do wszystkiego, w czym ręce maczał Yotam Ottolenghi jest poszechnie znana, ale nawet bez tego trudno tej książce zarzucić cokolwiek.